Երբ իսրայելացիները գտնվում էին Եգիպտոսում և ստրկության մեջ էին Փարավոնի մոտ, այնժամ նրանք աղյուսներ էին պատրաստում, իսկ աղյուս պատրաստողներն աշխատելիս միշտ խոնարհվում են ցած և նայում են գետնին. այդպես և հոգին, եթե նրան տիրում է սատանան, և նա մեղանչում է իրապես, ապա նա ոտնահարում է իր գիտակցությունը և չի խորհում հոգևոր բաների շուրջ, այլ մշտապես խորհում է երկրավոր բաների մասին և գործում է երկրայինը:
Հետո իսրայելացիներն իրենց պատրաստած աղյուսներով Փարավոնի համար կառուցեցին երեք անառիկ քաղաքներ՝ Փիդոն, Ռամեսե և Ովն, որ Արեգ քաղաքն է:
Դրանք են (քաղաքները` հոգևոր իմաստով)՝ հեշտասիրությունը, փառասիրությունը և արծաթսիրությունը, որոնցից առաջանում են ամեն տեսակ մեղքեր:
Իսկ երբ Աստված Մովսեսին ուղարկեց նրանց դուրս բերելու Եգիպտոսից և Փարավոնի գերությունից, ապա Փարավոնն է՛լ ավելի ծանրաբեռնեց նրանց աշխատանքով և ասաց նրանց.
«Դուք ծույլ ու անբան մարդիկ եք, դրա համար էլ ասում եք. «Գնանք զոհ մատուցենք մեր Աստծուն»» (Ելք 5:17): Նմանապես և սատանան, երբ տեսնում է, որ Աստված գթասրտորեն է տրամադրված այդ հոգու հանդեպ և պատրաստ է նրան ողորմելու և թեթևացնելու նրան կրքերի բեռից` Իր խոսքով կամ Իր ծառաներից որևէ մեկի միջոցով, այնժամ սատանան է՛լ ավելի է ծանրացնում նրան կրքերով և ավելի ուժգին է մարտնչում նրա դեմ: Սակայն հայրերը, այս իմանալով, ամրապնդում են մարդուն իրենց ուսուցումով և բնավ թույլ չեն տալիս նրան տրվել վախին:
Մեկն ասում է. «Ընկա՞ր, վե՛ր կաց, և եթե դարձյալ ընկնես, դարձյալ վե՛ր կաց» և այլն: Մյուսն էլ նմանապես ասում է. «Առաքինություններ ձեռք բերել ցանկացողների ամրությունը կայանում է նրանում, որպեսզի չվհատվեն ընկնելիս և չհուսահատվեն, այլ վերստին պայքարեն»:
«Սուրբ Հարության Տաճար»-ի ՖԲ էջից